Pierwszy kościół istniał prawdopodobnie już w roku 1318, bowiem z tego roku pochodzi wzmianka o proboszczu. W późniejszym okresie kościół rozbudowano, a najstarsze jego fragmenty znajdują się przy chórze i w północnej części nawy, przykrytej drewnianym stropem z 1774 roku z polichromią o motywach florystycznych. Prezbiterium, zakończone poligonalnie, powstało na przełomie XV/XVI wieku, a wieża wysoka na 45 m powstała w 1680 r. Okna zakończone ostrołukowo lub półkoliście, zwiastują nadciągający renesans. Obecny kształt świątynia uzyskała w latach 1778-1781. W kościele znajduje się szereg wspaniałych zabytków. W głównym ołtarzu drewnianym umieszczono barokowy obraz św. Tekli namalowany przez Bernarda Krauze. Z prawej strony ołtarza znajduje się chrzcielnica składająca się z części barokowej kamiennej, wykonanej w piaskowcu w XVII w. oraz z części drewnianej XIX-wiecznej. Prospekt organowy trójdzielny wykonany jest z drewna rzeźbionego w stylu neorenesansowym. Teren kościoła i cmentarza otoczony jest niskim murem, a do budynku plebanii przylega małe samborze (brama z niewielkim pomieszczeniem nad wejściem) z XVIII w. W pobliżu dawny dom pastora (dziś szkoła) z 1753 roku. Został on przebudowany na początku XX w. Obok stary spichlerz z 1688 roku, przebudowany w 1710 roku.
(opis pochodzi z
)