Dawny kościół i klasztor Franciszkanów, wzmiankowany jako istniejący już w 1268 i 1285 r., zachował z tego okresu fragmenty świątyni wzniesionej jako założenie jednonawowe z prostokątnym prezbiterium. Rozbudowywany w ciągu XV w. otrzymał nawy boczne, nowe założenie klasztorne, a w pocz. XVI w. kaplicę Taikenbergów od północy. Restaurowany w 2. poł. XVII w., od 1810 r., to jest od czasu kasaty klasztoru, początkowo użytkowany był jako arsenał, później zamieniony na spichrz. Obecnie kościół jest założeniem, trzynawowym, halowym z prostokątnym prezbiterium nakrytym sklepieniem krzyżowo-żebrowym wspartym na wiązkach służek o gładkich kapitelach oraz z pięcioprzęsłowym korpusem nakrytym sklepieniami gwiaździstymi.