MENU
Ubocze Dolne - Ruiny pałacu.

Dodał: Wojtek Wiszniewaki° - Data: 2015-03-28 22:05:59 - Odsłon: 2353
28 marca 2015

Data: 2015:03:28 15:00:04   ISO: 160   Ogniskowa: 18 mm   Aparat: NIKON CORPORATION NIKON D3200   Przysłona: f/22   Ekspozycja: 10/80 s  


Majątek obejmuje teren zbliżony do prostokąta, którego część północno-wschodnia stanowi czworoboczny dziedziniec otoczony z czterech stron budynkami gospodarczymi i pałacem (budynki gospodarcze pierzei południowej w ruinie). Towarzyszy mu rozległy staw w części południowej i południowo-zachodniej oraz park otaczający od północnego zachodu i wschodu.Dwór usytuowany jest pośrodku wschodniej pierzei dziedzińca. Przed fasadą zakole drogi dojazdowej, prowadzącego od głównego-północnego wjazdu na teren dziedzińca, obok kępa zieleni wysokiej. Od wschodu teren porośnięty chwastami i samosiewami śnieguliczki, głogu, czarnego bzu. Przed elewacją południową teren dawnego ogrodu ozdobnego, którego pozostałością jest owalna misa fontanny.
Budynek zwarty, częściowo podpiwniczony, dach czterospadowy łamany, poniżej okapu trójkątny szczyt i para lukarn po bokach. Trzy lukarny w połaci wschodniej i po jednej w połaciach północnej i południowej. Lukarny kryte daszkami naczółkowymi, zwieńczonym stozkowatą sterczyną z kulą. Dwukondygnacyjny aneks północno-wschodni, nakryty dachem jednospadowym z kalenicą na wysokości okapu dachu głównego.Fasada pięcioosiowa na osi budynku, ściana wznosi się powyżej okapu (0,5m), zwieńczona trójkątnym szczytem wykrojonym w spływy wolutowe.Ściany murowane z kamienia i cegły, obustronnie tynkowane (tynk nakrapiany i gładki). Węgary i nadproża otworów ceglane, otynkowane.Strop belkowy typu nagiego z dekoracyjnym deskowaniem ślepego pułapu – w jodełkę i na zakładkę, bejcowany. Podsufitka z desek otynkowanych na trzcinie.Więźba dachowa drewniana, słupy wbudowane w ceglane ściany pokoi poddasza, odkryte. Słupy narożne usztywnione parami mieczy ze zdwojonymi płetwami dźwigającymi krokwie czterech połaci dachowych: tramy górnej kondygnacji, więźba (legary podłogi górnej kondygnacji strychu leżą na podciągu.Pokrywa dachu: łupek na goncie mocowanym na łatach. Odprowadzenie wody z połaci dachu rynnami i rurami spustowymi na teren przy budynku (pierwotnie do studzienek drenażowych połączonych z kanalizacją burzową).Wnętrza w południowej części przyziemia to jadalnia i salon, rozdzielone wąskimi fragmentami ściany działowej, z szerokim otworem w środku. Na krawędzie ścian nałożone profilowane pilastry, dźwigające profilowany fryz i lekko wyładowany gzyms, zwieńczone bezpośrednio pod sufitem. Ściany salonu do 1 metra wyłożone ramowymi płycinami boazeryjnymi, parkiet dębowy, przy oknach drewniane okiennice, dwuskrzydłowe-czterodzielne. W narożniku salonu zachowany kominek, a w jadalni kominek węglowy z nadstawką z wtórnie użytych kafli. W sieni ściany do 1 metra wyłożone boazerią ramowo-płycinową, w posadzce z lastrica gwiazda. W pokoju na piętrze zachowany piec kaflowy, kafle białe zdobione motywami roślinnymi, pośrodku popiersie kobiety w muszli. Sztukatorska rozeta pośrodku stropu.Schody:

-murowane, niesione na kolebkowym sklepieniu klatki schodowej piwnicy. Stopnie i podstopnice drewniane, zabiegowe z balustradą pełną w początku biegu, boazeria typu angielskiego

-drewniane, jednobiegowe, policzkowe pełne, z profilowaną poręczą i balustradą tralkową. Tralki toczone, smukłe, wieloczłonowe na poddaszu.

-drewniane, jednobiegowe, w górnej części zabiegowe, policzkowe pełne – na strych

-murowane, nieregularne, dwubiegowe, łamane – do piwnicy.

Posadzki wielobarwne, lastrico, płytki ceramiczne kwadratowe o ściętych narożach w układzie rombowym, deski na legarach, parkiet dębowy.

Okna skrzynkowe, ościeżnicowe, krosnowe – jedno lub dwudzielne, z dwu lub jednym nadślemieniem. Krzyż właściwy lub pozorny.

Drzwi zewnętrzne główne dwuskrzydłowe z dekoracyjnym nadświetlem, skrzydła łamane płycinowe, przeszklone, opatrzone kutą kratą z inicjałem AB w ligaturze. Wewnętrzne jedno i dwuskrzydłowe na zawiasach czopowych. Rok ukończenia budowy pałacu - 1905.
Ostatnim właścicielem (1937) był Albert Wagner, właściciel fabryki z Zitau. Majątek należał do związku dostawców Dolnego Śląska, telefon Gryfów 137, obsługa bankowa w Dreźnie (filia Zittau). Zarządcą byl Hunger. Powierzchnia gruntu 74,5 ha, w tym 33 ha tłustych pastwisk (prawdopodobnie chodzi o grunty zasiane lucerną, koniczyną itp), 1 ha staw, 12 ha lasy, 3,25 ha park, 2,25 ha ogród, obejście i żwirownia. Podatek gruntowy 1440 DM. Hodowano amerykańską rasę kur.
1945 - oddział Armii Czerwonej
1946 - zarząd nad majątkiem przejmuje Zarząd Gminy w Uboczu
1947 - częściowa parcelacja majątku
1956 - rodziny: Kanecki, Uleryk, Stankiewicz, Karaczun, Waszkun, Wołoszyn, Bąk
Na krótko majątek był zagospodarowany przez Spółdzielnię Produkcyjną, po jej rozwiązaniu grunty zostały sprzedane rolnikom.
Opis jest już częściowo nieaktualny z uwagi na trwałą i postępującą grabież obiektu. Stoi z dala od wsi i jest niezamieszkały co sprzyja jego dewastacji.
Historię majątku opracował i ustalił uboczanin - Janusz Buca.

  • /foto/10104/10104252m.jpg
    1900 - 1905
  • /foto/160/160685m.jpg
    1900 - 1910
  • /foto/174/174125m.jpg
    1910
  • /foto/4812/4812204m.jpg
    1910
  • /foto/8023/8023734m.jpg
    1910 - 1915
  • /foto/80/80536m.jpg
    2006
  • /foto/80/80545m.jpg
    2006
  • /foto/80/80546m.jpg
    2006
  • /foto/80/80547m.jpg
    2006
  • /foto/80/80456m.jpg
    2006
  • /foto/5365/5365663m.jpg
    2015
  • /foto/5365/5365670m.jpg
    2015

Wojtek Wiszniewaki°

Poprzednie: Cmentarz i teren przykościelny Strona Główna Następne: Detale architektoniczne


maras | 2015-03-28 23:03:09
Zdjęcie miało 1,37 MB, zmniejszyłem do ok. 500kB.