Jesteś niezalogowany
NOWE KONTO

Polski Deutsch

      Zapomniałem hasło/login


ä ß ö ü ą ę ś ć ł ń ó ż ź
Nie znaleziono żadnego obiektu
opcje zaawansowane
Wyczyść




Zajazd Pod Złotym Lwem, ul. Główna, Bardo
Hellrid: Haagstrasse, to początek ulicy Kolejowej zaraz za mostem.
Bardo
Hellrid: Dopisałem nazwy ulic archiwalnych.
Budynek nr 4, ul. Ogrodowa, Dzierżoniów
Abra Trask: Przed remontem budynku widniała tam tabliczka od strony ulicy, upamiętniająca budynek jako siedzibę urzędu repatriacyjnego. Ktoś może to potwierdzić?
Huta Szkła Kryształowego Sudety (nieistniejąca), ul. Leśna, Szczytna
Termit: Tak zwane "Kaczory" piękna archiwalna fotka
Zdjęcia niezidentyfikowane (Bardo), Bardo
Hellrid: To raczej nie jest Bardo, może ktoś skojarzy ten fragment baszty po prawej i górujący budynek z wielkim dachem,może jakiś kościół.
Budynek nr 2, ul. Ogrodowa, Dzierżoniów
Abra Trask: Mimo wszystko żal patrzeć. Starszy pan tam mieszkający mówił mi, że jeszcze w latach 50-tych piękna altana tam stała. Ja pamiętam piękne resztki bramy oraz potężną lipę. Wszystko rozkradli lub zrównali z ziemią, łącznie z drzewem. Tego już nie da się usprawiedliwić potrzebą mieszkalnictwa

Ostatnio dodane
znaczniki do mapy

Hellrid
Rob G.
atom
Rob G.
Alistair
atom
atom
atom
atom
atom
atom
atom
LukaszGrzelik
atom
atom
atom
atom
atom
atom
Danuta B.
Alistair

Ostatnio wyszukiwane hasła


 
 
 
 
Dwór w Maciejowcu
Autor: Thor°, Data dodania: 2005-12-21 00:04:37, Aktualizacja: 2005-12-21 00:04:37, Odsłon: 3762

Perła śląskiego renesansu.

Już w okresie księstwa świdnicko - jaworskiego znajdował się tu jakiś ufortyfikowany obiekt, ale pierwszym znanym właścicielem był dopiero w 1424 r. Heinze von Mesenau. Potem posiadłość przeszła w ręce rodziny von Spiller.
Nie wiadomo kiedy to nastąpiło, ale w 1478 r. właścicielem był Cunze Hauenschild von Spiller.

W 1553 r. wieś nawiedził wielki pożar, po którym prawdopodobnie wzniesiona została nowa siedziba. Była ona przebudowywana i powiększana m.in. w latach 1627 i 1632, za czasów Johanna von Spiller i jego żony Agnes von Zedlitz, właścicieli Maciejowca od 1618 r.

Kolejny tragiczny pożar miał miejsce pod koniec wojny trzydziestoletniej, w marcu 1648 r. Spłonął wówczas dwór i zabudowania gospodarcze. Szybko jednak zdecydowano się na odbudowę. Zakończono ją w 1652 r. i z tego okresu pochodzi dzisiejszy jego wygląd.

Zdjęcie nr 1



W rękach rodziny von Spiller majątek pozostał do 1669 r. Wtedy to Joachim von Spiller sprzedał go Johannowi Sigismundowi von Reder. Ten z kolei sprzedał go, w roku 1687, właścicielowi Karpnik, Balthasarowi von Hayn, który wybudował w pobliżu dworu kaplicę.
Kiedy syn Balthasara, Philipp Anton popadł w długi, sprzedał Maciejowiec hrabiemu Johannowi Ludwigowi von Zierotin und Lilgenau. Był to rok 1727.

W 1756 r. Maciejowiec i sąsiednią Kamienicę kupił właściciel Barcinka, kupiec i senator George Friedrich Smith. Po jego śmierci majątek odziedziczyła żona. Ponownie wyszła ona za mąż za Christiana Benedikta Kahla i w 1761 r. nakazała umieszczenie nad portalem, istniejące do dzisiejszego dnia, herby ich obojga.

Zdjęcie nr 2
Zdjęcie nr 3



W 1770 r. dwór przeszedł w ręce Akademii Rycerskiej w Legnicy, a od 1783 r. należał do hrabiego Carla von Reder.

W 1789 r. stał się własnością Charlotte Amalie burgrabiny von Dohna. Po niej spadek odziedziczyła córka Henriette Friederike Amalie von Schönaich.
Podczas wojny Napoleona z wojskami prusko - rosyjskimi, dwór został splądrowany przez francuskie oddziały generała Macdonalda. Był rok 1813.

W 1829 r. Friederike von Schönaich sprzedała dwór Johannowi Dolan, który w 1834 r. przebudował budynek i rozpoczął w pobliżu budowę nowego pałacu. Kuchnię na parterze dworu przerobiono wówczas na kuźnię, a salę stołową na wozownię.

Zdjęcie nr 4
Zdjęcie nr 5
Zdjęcie nr 6



Podczas kolejnej renowacji w latach 30 - tych XX w. zniszczono boazerię pokrywającą sufit tego drugiego pomieszczenia. W 1839 r. posiadłości kupił generał Oldrich von Natzmer, a potem generał Anton von Estocq.

Zdjęcie nr 7
Zdjęcie nr 8
Zdjęcie nr 9



Na początku XX w. właścicielką została Emma von Kramsta. Do dziś zrujnowany dwór pozostaje jednym z nielicznych przykładów budownictwa renesansowego na Śląsku. W 1999 r. został wydzierżawiony prywatnej osobie i planuje się utworzenie w nim muzeum elementów architektonicznych z terenów Śląska.
Niestety, od dłuższego czasu jedynie planuje się...




Źródło : "Dolina zamków i ogrodów - Kotlina Jeleniogórska - wspólne dziedzictwo" . Praca zbiorowa. Jelenia Góra 2001.


zdjęcia : thor , ropucha
opracowanie : thor / www.wroclaw.dolny.slask.pl


/ / / /
U.N. | 2005-12-21 10:16:13
Od Emmy von Kramsta (z domu Scheibler, pochodzącej ze znanej łódzkiej rodziny przemysłowców) odziedziczyła dwór i majątek jej wnuczka Renata Kracker von Schwarzenfeld, która w 1934 r. poślubiła oficera Wehrmachtu Rudolfa von Gersdorff, (to on w 1944 r. zaopatrzył von Stauffenberga w materiały wybuchowe użyte w zamachu na Hitlera w Wilczym Szańcu). Jako budynek mieszkalny rodziny służył nowy, około 1824 r. przez Karla Friedricha Schinkel wybudowany pałac. W parku znajduje się też puste Mauzoleum Eleonory Kracker von Schwarzenfeld z domu Kramsta i zmarłej w 1943 r. Renaty von Gersdorff. Wg
Thor | 2005-12-21 22:17:06
Dzięki za uzupełnienie :) Zapewne przesadzę teraz wobec znawców Dolnego Śląska, niemniej dodam dla niewtajemiczonych - K.F. Schinkel nie był właścicielem pałacu, tylko prawdopodobnie jego architektem. Tenże jest uważany za projektanta pałacu w Kamieńcu Ząbkowickim, chociaż 100 % zasług nie jest pewne
U.N. | 2005-12-21 22:30:19
To było źle przetłumaczone z mojej strony, Schinkel był architektem. Interesujące, że wersja z niemieckiej wikipedii odbiega od polskiej, zamieszczonej przez FM przy pałacu w Maciejowcu. Autor z wikipedii podał jako źródło pamiętniki von Gersdorffa (von Gersdorff, R. Chr. Freiherr: Soldat im Untergang, Berlin 1977). Dodam, że Gersdorff nie tylko należał do spiskowców nieudanego zamachu z 22.07.1944 r., ale wcześniej (21.3.1943 r.) planował sam zamach na AH (w tzw. Zeughaus w Berlinie). Potem, w kwietniu 1943 r. odkrył groby w Katyniu. Choć należał do spisku Stauffenberga, nie został zdradzony i po przeniesieniu na front zachodni otrzymał nawet Krzyż Żelazny i został generałmajorem. W 1947 r. wypuszczono go z niewoli alianckiej, ale do domu już nie mógł wrócić.
Thor | 2005-12-22 00:40:24
Bardzo dziękuję Ci za te informacje. Może nie pamiętałem, ale raczej bardziej prawdopodobne, że po prostu nie wiedziałem o udziale Gersdorffa w zamachu. Z reguły publikacje podkreslają rolę samego Stauffenberga i Wernera von Haeften. Nie wspomnę o słynnej dębowej nodze stołowej i zapalniku. Jakiś czas temu był w TVP program B. Wołoszańskiego na ten temat. Piszę tyle o tym dlatego, że kiedys cały dzień spędziłem w Wilczym Szańcu. Miejsce pobudza wyobraźnię. Na temat zamachu funkcjonuja b. ciekawe i bogato ilustrowane niemieckie strony www, na których możesz skorzystać znacznie więcej niż ja. Przy okazji warto będzie kiedys zabrać sie za temat "Kręgu z Krzyżowej". Sa zdjęcia pałacu, ale nikt chyba dotad nie wrzucił fotek domu na wzgórzu. Jeśli się nie pojawią, to wrzuce swoje, chociaz niezbyt dobre. Wszystkim zainteresowanym tematem polecam niezmiernie ciekawe pamiętniki Frei von Moltke
mamik | 2008-01-22 16:48:06
Dwór zyska nowego właściciela